خفن بگو لااله الا الله

توی این چند روزه چندین بار ادمای مختلفو بدجور ترکوندم. منظورم همکارامه مخصوصا خانمها...

به این کارم یکم فکر کردم. جالبه. ادما رو میترکونم تا بفهمن من رییسم. حساب ببرن ازم. یه جور تثبیت قوی بودن

جمع بندی: ادم وحشتناکی هستم

خفن بگو لااله الا الله...

سکانس اول: به "زی" گفتم برو نذری بخور، گفت دیشب رفتم گرفتم ولی دوستم که همراهم بود نگرفت و گفت من عضو کمپین نه به نذری هستم... خیلی برایم عجیب بود. جماعتی که تمام تلاششان را برای دشمنی با خدا و یاران خدا میکنند...  البته برایم جالب هم بود. مثل این است که جماعتی برای گرفتن حال خورشید، او را تحریم کنند. حتما ضربه ی جبران ناپذیری به خورشید میزنند اینها، ولی نمیدانم چرا ممکن است خودشان هزار جور بیماری بگیرند...سکانس دوم: "حمد" زار میزند که نمازش دارد قضا میشود...  برای منی که نصف نمازهایم قضاست ادا در اوردن به نظر می آید. ولی او واقعا منقلب است... سکانس سوم: شده ام سنگ. اما یک جور سنگ خمیری. از سکانس دوم عصبانی میشوم و از سکانس اول متنفر و متعجب...  خوشبحال سکانس اول و دوم. حداقل تکلیفشان با خودشان روشن است ... سکانس چهارم: امشب شب قاسم است. همه گل به دست. داخل مسجد پر است و همه ذکر میگویند و سنگین سینه میزنند. خودم را میسپارم به ذکر و سینه... سکانس پنجم: فردا از میدان امام حسين عليه سلام شهید حججی را تشییع میکنند. شهیدی که داستان شهادت و سر و اعضای بدن بریده اش هم عاشورا را برای عاشورا ندیده ها ترسیم کرد، هم یک ماهی زودتر روضه ها را شروع کرد...  میگویند حجت خدا باید کامل دفن شود. خدا کند کامل باشد هنگام دفن سکانس ششم: مداح میگفت حضرت زینب در قتلگاه گفت یا مُحَمَّداه! صَلّی عَلَیکَ مَل خفن بگو لااله الا الله...

امروز بالاخره سفر ماجرا جویانه ی محسن حججی تمام شد (شاید هم شروع شد...) . و در نجف اباد اصفهان آرمید... عکسهایش را نگاه میکردم. همسرش و چفیه و عبای رهبری در دستش، مادرش، پدرش، کودک خردسالش...راستی رسم است بند های کفن را موقع تلقین میگشایند، یا صورت میت را روی خاک مینهند. نکند با باز کردن بند های کفن بدن از هم بپاشد. راستی کدام صورت؟  کدام سر؟ ایا خداوند در این اخر الزمان میخواهد از جنود نهانی اش که یکیشان شهدا هستند، پرده بردارد؟ نمیدانم محسن حججی برگشت تا ما همچنان فقط یک بی سر دور از وطن داشته باشیم... به نام نامی سر، بسمه‌ تعالی سربلندمرتبه پیکر، بلندبالا سرفقط به تربت اعلات، سجده خواهم کردکه بنده‌ی تو نخواهد گذاشت، هرجا سرقسم به معنی لا یمکن الفرار از عشقکه پر شده است جهان، از حسین سرتاسرنگاه کن به زمین! ما رأیت إلا تنبه آسمان بنگر! ما رأیت إلا سرسری که گفت: «من از اشتیاق لبریزمبه سرسرای خداوند می‌روم با سرهر آنچه رنگ تعلق، مباد بر بدنممباد جامه، مبادا کفن، مبادا سر.»همان سری که "یحب الجمال" محوش بودجمیل بود، جمیلا بدن، جمیلا سرسری که با خودش آورد بهترین‌ها راکه یک به یک، همه بودن سروران را سرزهیر گفت: حسینا! بخواه از ما جانحبیب گفت: حبیبا! بگیر از ما سرسپس به معرکه عابس، " أجنّنی"گویاندرید پیرهن از شوق و زد به صحرا سربنازم " أم وهب" را، به پاره تن گفتبرو به معرکه با سر ولی خفن بگو لااله الا الله...

امروز داعش تمام شد. حاج قاسم انتقامی که قول داده بود را عملی کرد. البته فیزیک ه داعش تمام شد. تفکرش اما با تمام شدن عربستان و اسراعیل و امریکا و مخصوصا انگلیس، شااااید تمام شود

این نیز در تاریخ بماند...

....

چون گوشی همزه نداره

خفن بگو لااله الا الله...

به این تاریخ تهران 5.2 ریشتر لرزید...  عالم شیرین سخن و خو شلهجه ی شیرازی"حائری شیرازی را میگویم-به رحمت خدارفت و عالی خوش لفظ شهید شد هم... بیدار مانده ام تا بقیه راحت بخوابند و من حواسم باشد. زلزله ادم را یاد خدا میاندازد. شاید چون یاد مرگ دارد جلای قلب میاورد...  پاییز عجیبی دارد تمام میشود. پر از دلتنگی، پر از زلزله و بلا، دریغ از یک قطره باران...مردم تهران سراسیمه دارند از شهر فرار میکنند. و ما در خانه اییم و صدای خور و پوف پدر و مادر می آید... نوشتم که بماند... پ. ن: میگویند در اخر الزمان تهران توسط زمین بلعیده میشود و مومنین به کوه های اطراف آن پناه می برند. پ. ن-پناه میبرم به خدا از بلا... خفن بگو لااله الا الله...

همیشه از یک هویی بدم میآمده و میآید.

این زلزله مرا خیلی ازار داد و میدهد. زیرا یک هویی اش زیاد است. ادم یک هویی فقیر میشود. یک هویی بی کس می شود. روانی ام کرده این یک هویی...

خفن بگو لااله الا الله...

وحید ملک را میگویم. شاید او یکی از اولیای خدا باشد. دیشب به ملاقاتش رفتیم. گلویش را عمل کرده بود. منزلشان هم مثل خودش مرتب و تمیز بود. گلخانه ی پر از گل. دست ساز هایی که از تنه درخت و نمک درست کرده بود. آب نما. تشک کوچی که کنار بخاری انداخته بود که با ملحفه سفید آنکارد شده بود و روی ان خوابیده بود. سر در ورودی خانه چراغی شبیه چراغ مطالعه به شکل جالبی نصب شده بود و مقابل منزل را روشن میکرد که به محض دیدن ان گفتم این کار خود ه وحید است... خانه ایی در جایی آن پایین های تهران، ترمینال جنوب. سیلوی گندم... خیلی پذیرایی کردند. حتی در کاسه ی چینی گل قرمز آش دوغ اوردند و غافلگیرمان کردند. پدرش پیرمرد آفتاب سوخته ی مو سپیدی بود که معلوم بود عمری کارگری کرده، میگفت وحید برای در و همسایه خیلی کار میکند فی سبیل الله. بچه ها گفتند در اداره هم همینطور است. راست میگفتند، شاید حقوقش دو میلیون و پانصد هزار تومان بیشتر نباشد ولی خیلی بیشتر از آن کار میکند. خیلی بیشتر... نظراتش مذهبی نیست. خیلی وقت ها ضد مذهب هم صحبت میکند. اعتقادی هم به نظام و... ندارد ولی شب ه اول محرم بدون اینکه کسی به او بگوید تحریریه را با سلیقه ی خاصی سیاه پوش میکند. غروب اخرین روز صفر هم سیاهی ها را برمیدارد. باغچه را بیل میزند. گل میکارد. یادم هست روز جمعه امدم سر کار و دیدم چهره اش را افتاب به شدت سوزانده است. گفتم چه میکردی. خفن بگو لااله الا الله...